luns, 29 de outubro de 2012

QUIEN ME HABITA




'¡Qué extraño es verme aquí sentado,  
y cerrar los ojos, y abrirlos, y mirar,  
y oír como una lejana catarata que la vida se derrumba,  
y cerrar los ojos, y abrirlos, y mirar! 

¡Qué extraño es verme aquí sentado!  
¡Qué extraño verme corno una planta que respira,  
y sentir en el pecho un pájaro encerrado,  
y un denso empuje que se abre paso difícilmente  
por mis venas! 

¡Qué extraño es verme aquí sentado,  
y agarrarme una mano con la otra,  
y tocarme, y sonreír, y decir en voz alta  
mi propio nombre tan falto de sentido! 

¡Oh, qué extraño, qué horriblemente extraño!  
La sorpresa hace mudo mi espanto.  
Hay un desconocido que me habita  
y habla como si no fuera yo mismo.'

sábado, 27 de outubro de 2012

Prefiro sentir lume nos xeonllos
rochas apretando forte
e tambores xurásicos en Perú
Prefiro que me ensines shiwilu
e seguir cantando A las Barricadas
Creo que incluso preferiría derretirme
en Laponia
ou esgotar tódalas miñas forzas
baixando esas escaleiras en espiral
infinitas
Pasear polo subsubsubsubsolo
arrastrándome coma unha víbora
á que lle arrebataron o seu veleno
ou mesmo coma un can pedindo clemencia

Todo iso prefiro antes de que
te autoproclames non-entendedora
antes de que rompas o meu iceberg
e comece a batalla máis sanguenta
dos sete reinos das víboras sen veleno.


xoves, 25 de outubro de 2012

Non é suficiente subir á estratosfera para que me baixe as bragas.

venres, 12 de outubro de 2012

Hórreo infinito:

que me fas estoupar 
CON PARANOICOS PENSAMENTOS CARMELA
P A R A N O I C O S 
e coa tristeza na que me afunden
esas almas solas que sosteñen o mundo.

(E penso niso inspirada por unha oliva!)