de verme aquí sentada
con grapas nos ollos
cinza nas sienes
baixo un estraño limbo
acariciando os astros
de verme retomando o universo
e o por que das cousas
de premonicións que esgotaron
forzas
tódalas forzas
pero esto non é unha derrota
porque a túa pel só é desde hoxe
cartas de escarlata
que remiten á Atlántida
Ningún comentario:
Publicar un comentario